- Co to uznanie długu i jakie są jego rodzaje.
- Skutki uznania długu.
- Wpływ uznania długu na przedawnienie roszczenia.
Uznanie długu to termin, którym bardzo często posługują się wierzyciele, lecz nie każda osoba będąca dłużnikiem zdaje sobie sprawę z doniosłości tego określenia, nie wiedząc do się pod nim tak na prawdę kryje. Poniżej wyjaśnimy jakie skutki wprawne wiążą się z uznaniem długu, jakie są jego rodzaje i w jakich sytuacjach możemy mówić o uznaniu długu.
Co to uznanie długu i jakie są jego rodzaje.
Uznanie długu to nic innego jak ukazana przez dłużnika względem wierzyciela postawa, że ten jest świadomy istnienia długu z określonego stosunku i o określonej wysokości. Dług można uznać na dwa sposoby – w sposób właściwy (a więc wprost) oraz w sposób niewłaściwy (poprzez swoje pewne określone zachowania). Uznanie niewłaściwe jest o wiele groźniejsze dla dłużnika, ponieważ bardzo często nie zdają oni sobie sprawy z tego, że ich postępowanie prowadzi do takiego uznania, dlatego warto wiedzieć jak postępować z wierzycielem aby nasze zachowanie nie niosło konsekwencji związanych z uznaniem długu.
Jeżeli chodzi o właściwe uznanie długu, można go dokonać tylko będą c w pełni świadomymi tego, że jesteśmy stroną zobowiązania z określonego tytułu i w określonej wysokości. Najczęściej fakt ten potwierdzany jest przez dłużnika w postaci np. ugody czy aneksu, gdzie wprost wskazuje się „uznaje dług względem X, w kwocie Y zł”. A więc uznanie takie może mieć i najczęściej ma formę pisemną.
Tak jak już wspominaliśmy dług można również uznać w sposób niewłaściwy, a więc nie wprost. Uznania tego dokonujemy np. poprzez zwrócenie się do wierzyciela z wnioskiem ugodowym o rozłożenie zobowiązania na raty. Zwracając się do wierzyciela z wnioskami przez które dajemy do zrozumienia, że wiemy o istnieniu zobowiązania i wyrażamy chęć jego spłaty będą prowadziły do pośredniego przyznania się do długu. Takie pośrednie uznanie nie musi przybierać formy pisemnej, wystarczy, że skontaktujemy się z wierzycielem w jakikolwiek możliwy sposób np. mailowo i wyrazisz chęć spłaty zobowiązania. Do niewłaściwego uznania długu, zgodnie z orzecznictwem prowadzi również dokonanie wpłat na rachunek wierzyciela.
Niektóre sądy wskazują również na trzecia formę uznania długu, którą jest ugoda. Ugoda ma się różnić od uznania właściwego długu tym, że samo istnienie stosunku prawnego nie jest miedzy stronami przedmiotem sporu.
Skutki uznania długu.
Uznanie długi to dla Sądu informacja, że wiedzieliśmy o jego istnieniu we wskazanej wysokości i że to my jesteśmy stronami zobowiązania, uznanie długu pozwala również na wykluczenie, że zobowiązanie zostało zaciągnięte w wyniku oszustwa. Dla wierzyciela najbardziej wartościowe jest uznanie pisemnie długu wprost, wtedy tak naprawdę wytrąca on z ręki dłużnika wszelkie zarzuty dotyczące zasadności oraz wysokości roszczenia. Dlatego jeżeli sprawa twojego zadłużenia trafiła do Sądu, ważne jest aby bez konsultacji ze swoim profesjonalnym pełnomocnikiem nie podejmować kontaktu z wierzycielem, aby kontakt ten nie został poczytany jako uznanie długu.
Wpływ uznania długu na przedawnienie roszczenia.
W tym miejscu podkreślić należy, że zanim postanowimy podjąć kontakt z wierzycielem lub innym podmiotem wysnuwającym w naszym kierunku roszczenia, warto skorzystać z pomocy profesjonalisty, tak aby nasze działania nie doprowadziły do negatywnych konsekwencji. Uznanie długu nie jest uregulowane w przepisach prawa, jednak w orzecznictwie jest szeroko omawianym tematem. Właśnie w orzecznictwie wskazuje się, że uznanie długu może doprowadzić do przerwania terminu przedawnienia, a nawet zrzeczenia się przedawnienia. Jak wskazuje treść art. 123 § 1 pkt 2 k.c., z którego wynika, iż bieg terminu przedawnienia roszczenia przerywa się przez uznanie roszczenia, co niejako daje podstawę do stwierdzenia, że taka instytucja jest przez prawo dopuszczana. Kolejnym przepisem prawa, który statuuje istnienie „uznania długu” jest art. 485 § 1 k.p.c., który wskazuje, że o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym może starać się wierzyciel, który do pozwu dołączy wezwanie dłużnika do zapłaty i pisemne oświadczenie dłużnika o uznaniu długu. Dlatego uznanie długu chociaż nie uregulowane w przepisach, jest instytucja usankcjonowaną i funkcjonującą w terminologii prawniczej.
